De ouderwetse injectiespuit bleek plaats te hebben gemaakt voor een object uit glanzende kunststof dat trillingen voortbracht.
De verdovende prik was uiterst doelgericht, als een precisiebombardement met geringe collateral damage.
Er werd een lasergun tussen mijn lippen gewrikt.
Het vulsel liet geen hinderlijk gruis achter in mijn mond. Ik hoefde niet eens na te spoelen.
Ik ben naar de tandarts geweest vandaag, en het was alsof ik een aflevering van Buck Rogers was terechtgekomen: clean, hightech en zeer wit.
5 opmerkingen:
Die lasergun is er al eventjes, hoor, al denk ik dat die vroeger nog niet zo op punt stond (ofwel kon mijn vorige tandarts er niets van).
Btw: wil je eens de naam van de tandarts doorgeven aan uwen maat. Hij zoekt er ene maar vertikt het te vragen. ;-)
(en nu volgt hieronder vermoedelijk de volle laag...)
"een object uit glanzende kunststof dat trillingen voortbracht"...
Hmmm... zeker dat je bij de tandarts zat?
@Elke : negeren is soms de beste oplossing, zoals ik vandaag ook al eens zei ;-)
@Mich : ik dacht net hetzelfde :D
@sven: negeren? Noem je dat negeren? :D
Toen ik onlangs naar de paradontologe ging, was het niets van dat alles! :-(
Gewoon bloederig, veel lawaai, veel gruis (tandplak dus) en veel pijn.
Zo van: "Zeg maar als het pijn doet!"
Gemakkelijker gezgd als gedaan.
Gelukkig kan ik er nu weer een paar jaar tegen!
Een reactie posten