vrijdag 27 mei 2011

Twitterocratie

Ik was vandaag op een seminarie over innovatie in de overheid dat een vreemde wending nam.


De namiddagsessie zou over sociale media gaan, maar plotseling zaten we te luisteren naar een promopraatje voor een product van Adobe. Ergerlijk. Zelfs ambtenaren hebben nog wel iets beters te doen.

Het adagium "practice what you preach" indachtig, had de organisatie de deelnemers aangemoedigd om over de toespraken te twitteren. Dat gebeurde. Zoek naar #inno200 en zie hoe de stemming langzaam verzuurt.

De organisatie las mee en besloot een halfuur voor het einde van de sessie de mensen van Adobe van het podium te halen. Gejuich op Twitter: "Lang leve de kracht van Twitter!" De val van Moebarak was er niets bij.

Interactiviteit is een mooi ding. Maar bij het verlaten van de zaal kon ik een paar bedenkingen niet onderdrukken. Iemand en plein public de mond snoeren - is dat niet domweg een uiting van ongemanierdheid? En is Twitter niet een wat wankele basis voor besluitvorming? Er zaten ten minste honderd mensen in de zaal, schat ik. Slechts een minderheid daarvan uitte zich via Twitter. Het is onwaarschijnlijk, maar je kunt niet uitsluiten dat anderen het in de zaal het wél goed vonden.

Twitterocratie is nog geen democratie.

1 opmerking:

Dulcera zei

Oei ... je zal daar maar je job staan doen, je praatje over je product, niets vermoedend, en dan door een ontevreden publieg weggetwitterd worden. Ai. Pijnlijk.